Liefde op veertien – een verboden gevoel
Bianca was veertien. En zoals zoveel andere jonge meisjes op die leeftijd, had ook zij ooit vlinders in haar buik gehad. Soms zat ze gewoon in de klas te staren, terwijl ze de naam “Marvin” met hartjes in haar schrift tekende. Op het schoolbord stond: y = 2x + b, maar zij schreef: Bianca + Marvin = Vianca en Bimara. Je kent dat wel. Je bent verliefd en je voorspelt bijna je hele leven met die ene persoon.
Marvin was die ene jongen uit de buurt die haar zo speciaal liet voelen. Iedere middag na school zag ze hem op de hoek. En ja, Marvin had door dat Bianca hem leuk vond. Hij was galant en lief. Hij hielp haar met haar schooltas na school, bracht haar thuis op de e-bike, als ze naar de winkel gingen, kocht ze altijd iets voor haar en vertelde haar altijd leuke verhalen. Ze voelde zich echt een prinses.
En Marvin… hij was goed. Hij wist de juiste woorden op het juiste moment te vinden.
Op een dag zei hij: “Mijn opa heeft me geleerd hoe ik de toekomst van mensen kan voorspellen. Mag ik in je ogen kijken en je vertellen wat ik zie in jouw toekomst?” “Okay,” zei Bianca verlegen. Marvin keek haar diep in de ogen aan. Op dat moment leek het alsof Bianca zweefde. En toen zei Marvin: “Weet je wat ik zie in jouw toekomst?” “Wat?” vroeg Bianca nieuwsgierig. Hij zei: “Ons. Gelukkig getrouwd met elkaar en een heel bijzonder, goed leven.” Bianca was weg. Haar lichaam zat daar nog, maar haar ziel was al vertrokken.
Alleen… er was een probleem.
Marvin was achttien en Bianca… nog maar veertien. Volgens de wet was zij nog minderjarig. Maar met die zoete woorden had hij haar hart al gewonnen. Ze zei telkens tegen zichzelf: “Ik moet maar anderhalf jaar wachten, en dan kan ik met hem trouwen.”
Misschien denk je nu: “Bianca had wel heel veel haast.” Maar bedenk eens: Ze kreeg thuis nauwelijks aandacht van haar moeder, die twee banen had om het hoofd boven water te houden. Haar vader had ze nooit gekend.
En haar stiefvader? Die werkte niet, nam het geld van haar moeder, deelde klappen uit in huis en hij zich stoorde aan iets. Maar haar moeder bleef bij hem, dus moest Bianca ook blijven.
Hij was niet alleen ruw met haar moeder, maar ook streng, te streng, tegen Bianca. Ze mocht niet met jongens praten. Niet spelen met haar buurmeisjes. Ze moest haar huiswerk doen, het huis schoonmaken en zorgen voor haar jongere broertjes en zusjes. Voor hen was ze als een tweede moeder. Zelf werd ze verwaarloosd, alsof ze niet meetelde. Haar stiefvader hield niet van haar.
Je snapt nu waarom Bianca aan het dromen was. Ze wilde zo snel mogelijk weg uit die situatie. ’s Avonds huilde ze vaak van verdriet.
Haar enige hoop was Marvin.
En Marvin had het door. Hij bleef lief, respectvol, geduldig. Hij was nooit opdringerig, maar altijd aanwezig. Wachtende op het juiste moment.
Marvin kwam uit goede huizen. Hij was knap, studeerde, hij was de hotste jongen van de buurt en ondanks zijn populariteit was hij goed opgevoed. Zijn vader was een voorbeeld voor hem. Zijn moeder was lief. Hij was het enige kind. Hij had alles wat hij nodig had en meer.
Hij is pas 18 geworden en er stond al een auto op hem te wachten.
Marvin moest alleen nog zijn rijbewijs halen. Een beetje verwend misschien, maar met het hart op de juiste plaats.
Bianca hield hun vriendschap en verliefdheid geheim. Maar op een dag gebeurde het…
Als je wilt weten wat er gebeurde, moet je volgende week woensdag weer komen lezen.
Subscribe, volg ons en blijf op de hoogte!
Leave a Reply